بر اساس شواهد، مطالعات و تحقیقات به عمل آمده بسیاری از افراد مبتلا به بیش فعال نیازی به مصرف داروهای محرک ندارند. معمولا درمان بیش فعالی بدون دارو با تکیه بر فناوری‌های ایمن و مؤثر بالینی از جمله بیوفیدبک، نوروفیدبک و درمان نورومدولاسیون امکان پذیر است. امروزه با استفاده از جدیدترین فناوری‌‌ها از جمله نقشه برداری رنگی مغز(qEEG)، نوروفیدبک و فناوری تحریک عصبی(TDCS)، امکان درمان سریع بیش فعالی بدون دارو وجود دارد. علاوه بر این، بر خلاف روش دارو درمانی بیش فعالی، در فرآیند درمان نوروفیدبک که یک روش درمان بیش فعالی بدون دارو است، بیمار بهبودی طولانی ‌مدت را کسب می‌نماید.

مرکز مشاوره و نوروفیدبک بیات به عنوان اولین و موفق‌ترین مرکز نوروفیدبک در شیراز متشکل از تیم روان‌شناسی، علوم کامپیوتر، خانواده و کودک درمانی نهایت تلاش خود را برای درمان بیش فعالی بدون دارو به کار می‌گیرد. در این مرکز علاوه بر روش‌های غیر تهاجمی درمان بیش فعالی، رفتارهای مناسب به کودک و والدین وی آموزش داده می‌شود. در صورت تشخیص روانشناس مربوطه دارو درمانی و یا رژیم غذایی خاصی نیز برای کودک در نظر گرفته می‌شود. در کلینیک بیات تمام مراحل تشخیص و درمان با استفاده از روش‌های علمی و مدرن انجام می‌شود.

آشنایی با بیش فعالی :

بیش فعالی یا ADHD نوعی بیماری مزمن است که باعث مشکل در سیستم مغزی و عصبی می‌شود. این بیماری عمدتا کودکان را درگیر می‌کند؛ اما درصورت عدم درمان آن علائم آن تا بزرگسالی نیز همراه افراد می‌ماند و می‌تواند در هر سنی خود را نشان بدهد. افراد مبتلا به بیش فعالی در کنترل حرکات و یا شدت رفتار خود به صورت معمولی رفتار نمی‌کنند و می‌توانند منفعل یا پر تکانش باشند. بیش فعالی بر روی احساسات، رفتارها و توانایی یادگیری افراد تاثیر می‌گذارد.

انواع علائم و نشانه‌های بیش فعالی و نقص توجه

برای استفاده از سریع‌ترین درمان بیش فعالی، تشخیص زود هنگام این اختلال اهمیت بالایی دارد. علائم ADHD می‌تواند در سنین 3 تا 6 سالگی ظاهر شود و تا نوجوانی و بزرگسالی ادامه یابد؛ به همین دلیل بهترین زمان برای تشخیص بیش فعالی در سال‌های مدرسه است. علائم بیش فعالی انواع مختلفی دارند که شامل بی‌توجهی و تکانشگری(انجام حرکات بدون فکر کردن به آن‌ها) و ترکیبی از این دو می‌شود. معمولا علائم بی‌توجهی در کودکان به سختی تشخیص داده می‌شود و باعث افت تحصیلی و در بزرگسالی باعث مشکل در محل کار و روابط دشوار می‌شود.

علائم بی‌توجهی

• اشکال در حفظ توجه در مکالمه، سخنرانی و خواندن طولانی مدت
• اختلال در برنامه ریزی و مدیرت زمان؛ که باعث عدم انجام کارها در زمان درست خود می‌شود.
• عدم توجه به جزئیات
• امکان از دست دادن تمرکز در حین کار یا تکلیفی برای این افراد وجود دارد.
• در انجام فعالیت‌های روزانه مانند انجام وظایفريال تماس تلفتی و قرار ملاقات فراموش‌کار هستند.
• امکان از دست دادن وسایل مهم و ضروری در این افراد وجود دارد.
• مشکل در انجام وظایفی مانند تکالیف بدون نظارت
• حافظه کوتاه مدت ضعیف(مشکل در پیروی از یک سری دستورالعمل)
• مهارت شنیداری ضعیف

علائم بیش فعالی- تکانشگری

• زیاد صحبت کردن
• خیال پردازی در تمام طول روز
• ریسک پذیر بودن
• مشکل در برقراری ارتباط اجتماعی
• ناتوانی در انجام بازی‌های بی سر و صدا و بازی‌های فکری
• این افراد در صحبت کردن بدون اینکه منتظر باشند صحبت می‌کنند و جملات دیگران را تکمیل می‌کنند.
• تحرک بالا مهم‌ترین ویژگی تکانشگری است. این افراد دائما در حال حرکت هستند و در موقعیت‌هایی که نیاز است در جایی بشینند؛ آن موقعیت را ترک می‌کنند.

مقایسه بیش فعالی در پسران و دختران

بیش فعالی در پسران بیشتر از دختران تشخیص داده می‌شود. دختران مبتلا به ADHD/ADD کمتر از پسرها بیش فعال هستند و معمولاً رفتارهای مخربی را که اغلب توسط پسران ADHD بروز داده می‌شود نشان نمی‌دهند. در نتیجه ممکن است این اختلالل در دختران در سنین بالاتر تشخیص داده شود. علاوه بر این، دختران مبتلا به ADD یا ADHD ممکن است علائم بی توجهی را تا دوران راهنمایی یا دبیرستان نشان ندهند و علائم آنها در واقع با بلوغ و در اثر افزایش سطح استروژن افزایش می یابد.

آیا بیش فعالی انواع مختلفی دارد؟

بیش فعالی انواع مختلفی دارد که شامل نوع بی توجه، نوع بیش فعالی-تکانشی و نوع ترکیبی می‌شود. در نوع بی توجهی ویژگی‌هایی مانند حواس پرتی، ضعف در تمرکز و ضعف در برنامه ریزی دیده می‌شود. در نوع تکانشی فرد بسیار ریسک پذیر می‌شود و بدون توقف صحبت می‌کند. در نوع ترکیبی نیز می‌توان علائم هر دو نوع بیش فعالی را مشاهده کرد. درمان بیش فعالی بزرگسالان بدون دارو مانند درمان افسردگی بدون دارو امکان پذیر است.

علل و عوامل خطر ابتلا به ADHD

علل قطعی و مشخصی برای اختلال بیش فعالی یافت نشده است؛ اما بسیاری از مطالعات نشان می‌دهد که ژن‌ها نقش زیادی در ابتلا به این اختلال دارند. علاوه بر ژنتیک، عوامل محیطی، آسیب‌های مغزی، تغذیه و محیط‌های اجتماعی ممکن است در ابتلا به ADHD نقش داشته باشند. بیش فعالی می‌تواند منجر به ایجاد اختلالات روانی دیگر مانند اختلالات یادگیری، اختلال اضطراب، افسردگی و اعتیاد شود. با بررسی عوامل خطر و کنترل آن‌ها می‌توان احتمال ابتلا به بیش فعالی را کاهش داد .

شواهدی از تفاوت‌های آناتومیکی در مغز کودکان مبتلا به ADHD در مقایسه با سایر کودکان بدون این بیماری وجود دارد. در کودکان مبتلا به ADHD حجم ماده خاکستری و سفید مغز کمتر است. لوب‌های فرونتال و ورمیس مخچه مغز نیز در ADHD تحت تاثیر قرار می‌گیرند و ممکن است فعالیت‌هایی که توسط این نقاط مغز کنترل می‌شود با اختلالاتی همراه باشد. بیش فعالی در مردان شایع‌تر از زنان است و زنان مبتلا به ADHD بیشتر احتمال دارد علائم بی‌توجهی داشته باشند. علل ابتلا به بیش فعالی شامل:

• آسیب مغزی
• قرار گرفتن در معرض خطرات محیطی (مانند سرب) در دوران بارداری یا در سنین پایین
• مصرف الکل و تنباکو در دوران بارداری
• زایمان زودرس
• وزن کم هنگام تولد

سریع‌ترین راه‌های درمان بیش فعالی

درمان ADHD معمولاً شامل ترکیبی از روش‌ها روان درمانی و دارو درمانی است؛ معمولا روش‌های روان درمانی و درمان بدون دارو برای کودکان مبتلا به ADHD استفاده می‌شود. رفتار درمانی، به ویژه آموزش برای والدین، به عنوان اولین خط درمان قبل از تجویز دارو توصیه می‌شود. اینکه چه روشی بهتر و سریع‌تر عمل می‌کند به کودک و شرایط خانواده او بستگی دارد. برنامه‌های درمانی خوب شامل نظارت دقیق، پیگیری و ایجاد تغییرات در صورت نیاز در طول مسیر خواهد بود.

دارو درمانی نیز به صورت گسترده برای درمان اختلال بیش فعالی مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ که البته می‌تواند عوارض متفاوتی را داشته باشد. بسیاری از کودکان و خانواده‌ها بسته به اثربخشی درمان و تحمل دارو، می‌توانند گزینه‌های دارویی مختلف را به طور متناوب تغییر دهند. هدف از درمان بهبود علائم برای بازگرداندن عملکرد در خانه و مدرسه است. پیش از اینکه هر روش درمانی اجرا شود؛ باید از وجود بیماری مطمئن شوید.

هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص ADHD وجود ندارد و بسیاری از مشکلات دیگر مانند اضطراب، افسردگی، مشکلات خواب و انواع خاصی از ناتوانی‌های یادگیری می‌توانند علائم مشابهی داشته باشند. یکی از مهم‌ترین مراحلی که به تشخیص اختلالات روانی مانند اختلال بیش فعالی کمک می‌کند. انجام یک معاینه پزشکی، از جمله تست‌های شنوایی و بینایی، برای رد سایر مشکلات با علائمی مانند ADHD است.

درمان بیش فعالی با رژیم غذایی و تغذیه مناسب

یک رژیم غذایی متعادل، ورزش و مدیتیشن همگی گزینه‌های خوبی برای افرادی هستند که به دنبال کاهش علائم ADHD خود می‌باشند. با این وجود، در حالی که این درمان های طبیعی ADHD ممکن است شدت برخی از علائم  بیش فعالی را کاهش دهد، آن‌ها به اختلالات اساسی مغز فرد توجه نمی‌کنند. بهترین غذاها برای درمان کودکان مبتلا به بیش فعالی، غذاهای طبیعی سرشار از ویتامین‌های ضروری، مواد معدنی و چربی‌های سالم هستند.

علاوه بر داشتن یک رژیم غذایی سالم، حذف غذاهای حاوی غذاهای فرآوری شده و رنگ‌‎های مصنوعی نیز می‌تواند به کاهش علائم بیش فعالی و نقص توجه کمک کند. چندین ویتامین و مواد معدنی وجود دارند که می توانند در صورت استفاده مداوم همزمان با درمان بیش فعالی بدون دارو باعث کاهش علائم این اختلال شوند. این ویتامین‌ها شامل روی، آهن، منیزیم، اسیدهای چرب امگا 3 و غیره هستند.

ورزش

ورزش به عنوان یکی از راه‌های درمان بیش فعالی در کودکان بدون دارو به مغز افراد مبتلا به ADHD کمک می کند تا کارآمدتر و بهتر عمل کنند. ورزش هوازی و فعالیت بدنی می‌تواند تأثیر مثبتی در رفع علائم اصلی اختلال بیش فعالی مانند تکانشگری، بیش فعالی، مشکلات عملکرد اجرایی و اضطراب در کودکان کمک کند. ورزش باعث افزایش اندورفین، دوپامین، نوراپی نفرین و سروتونین می‌شود؛ که باعث بهبود خلق و خو و افزایش تمرکز و توجه می‌شوند. هرگونه ورزش مانند 30 دقیقه پیاده روی چهار بار در هفته، یادگیری هنرهای رزمی یا باله می‌تواند در درمان اختلال بیش فعالی بدون دارو موثر باشد.

اهمیت درمان زود هنگام بیش فعالی

بیش از 60 درصد از کودکانی که مبتلا به بیش فعالی هستند، علائم را تا بزرگسالی دارند. در واقع عدم درمان بیش فعالی می‌تواند باعث بروز مشکلات زیر برای فرد شود.

• عدم موفقیت تحصیلی
• نتیجه عزت نفس پایین
• تصادفات وسایل نقلیه موتوری
• سوء مصرف الکل و مواد مخدر
• مشکلات اشتغال
• اضطراب
• افسردگی
• مشکلات رابطه